به نام خداوند بخشنده مهربان بگو: من پناه میجویم به پروردگار آدمیان. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ﴿١﴾ |
پادشاه آدمیان. (2) | مَلِكِ ٱلنَّاسِ ﴿٢﴾ |
یکتا معبود آدمیان. (3) | إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ ﴿٣﴾ |
از شرّ آن وسوسهگر نهانی. (4) | مِن شَرِّ ٱلْوَسْوَاسِ ٱلْخَنَّاسِ ﴿٤﴾ |
آن شیطان که وسوسه و اندیشه بد افکند در دل مردمان. (5) | ٱلَّذِى يُوَسْوِسُ فِى صُدُورِ ٱلنَّاسِ ﴿٥﴾ |
چه آن شیطان از جنس جن باشد و یا از نوع انسان. (6) | مِنَ ٱلْجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ ﴿٦﴾ |
About Me
Wednesday, January 28, 2009
114 الناس An-Naas
113 الفلق Al-Falaq
به نام خداوند بخشنده مهربان بگو: من پناه میجویم به خدای فروزنده صبح روشن. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلْفَلَقِ ﴿١﴾ |
از شرّ مخلوقات (شریر و مردم بد اندیش). (2) | مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾ |
و از شرّ شب تار هنگامی که (از پی آزار) در آید (و حشرات موذی و جنایتکاران و فتنه انگیران را به کمک ظلمتش به ظلم و جور و ستم بر انگیزد). (3) | وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾ |
و از شرّ زنان افسونگر که (به جادو) در گرهها بدمند. (4) | وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِى ٱلْعُقَدِ ﴿٤﴾ |
و از شرّ حسود بد خواه چون شراره آتش رشک و حسد بر افروزد. (5) | وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾ |
112 الإخلاص Al-Ikhlaas
به نام خداوند بخشنده مهربان بگو: حقیقت این است که خدا یکتاست. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ قُلْ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ |
آن خدایی که (از همه عالم) بی نیاز (و همه عالم به او نیازمند) است. (2) | ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ ﴿٢﴾ |
نه کسی فرزند اوست و نه او فرزند کسی است. (3) | لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ﴿٣﴾ |
و نه هیچ کس مثل و مانند و همتای اوست. (4) | وَلَمْ يَكُن لَّهُۥ كُفُوًا أَحَدٌۢ ﴿٤﴾ |
111 سورہ المسد Al-Masad
به نام خداوند بخشنده مهربان ابو لهب (که دایم در پی آزار و دشمنی پیغمبر بود با تمام اقتدار و دارایی) نابود شد و دو دستش (که سنگ به رسول میافکند) قطع گردید. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ تَبَّتْ يَدَآ أَبِى لَهَبٍۢ وَتَبَّ ﴿١﴾ |
مال و ثروتی که اندوخت هیچ به کارش نیامد و از هلاکش نرهانید. (2) | مَآ أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُۥ وَمَا كَسَبَ ﴿٢﴾ |
زود باشد که به دوزخ در آتشی شعلهور در افتد. (3) | سَيَصْلَىٰ نَارًۭا ذَاتَ لَهَبٍۢ ﴿٣﴾ |
و نیز همسرش (امّ جمیل خواهر ابو سفیان) که هیزم آتش افروز دوزخ باشد. (4) | وَٱمْرَأَتُهُۥ حَمَّالَةَ ٱلْحَطَبِ ﴿٤﴾ |
در حالی که (با ذلت و خواری) طنابی از لیف خرما به گردن دارد. (5) | فِى جِيدِهَا حَبْلٌۭ مِّن مَّسَدٍۭ ﴿٥﴾ |
110 سورہ النصر An-Nasr
به نام خداوند بخشنده مهربان چون هنگام فتح و فیروزی با یاری خدا فرا رسد (مراد فتح مکه است). (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا جَآءَ نَصْرُ ٱللَّهِ وَٱلْفَتْحُ ﴿١﴾ |
و مردم را بنگری که فوج فوج به دین خدا داخل میشوند (و تو را به رسالت تصدیق میکنند). (2) | وَرَأَيْتَ ٱلنَّاسَ يَدْخُلُونَ فِى دِينِ ٱللَّهِ أَفْوَاجًۭا ﴿٢﴾ |
در آن وقت خدای خود را حمد و ستایش کن و (از لوث شرک) پاک و منزّهدان و از او مغفرت و آمرزش طلب که او خدای بسیار توبه پذیر است. (3) | فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَٱسْتَغْفِرْهُ ۚ إِنَّهُۥ كَانَ تَوَّابًۢا |
109 الكافرون Al-Kaafiroon
به نام خداوند بخشنده مهربان بگو که ای کافران (مشرک). (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ قُلْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلْكَٰفِرُونَ ﴿١﴾ |
من آن بتان را که شما به خدایی میپرستید هرگز نمیپرستم. (2) | لَآ أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ ﴿٢﴾ |
و شما هم آن خدای یکتایی را که من پرستش میکنم پرستش نمیکنید. (3) | وَلَآ أَنتُمْ عَٰبِدُونَ مَآ أَعْبُدُ ﴿٣﴾ |
نه من هرگز خدایان باطل شما را عبادت میکنم. (4) | وَلَآ أَنَا۠ عَابِدٌۭ مَّا عَبَدتُّمْ ﴿٤﴾ |
و نه شما یکتا خدای معبود مرا عبادت خواهید کرد. (5) | وَلَآ أَنتُمْ عَٰبِدُونَ مَآ أَعْبُدُ ﴿٥﴾ |
پس اینک دین (شرک و جهل) شما برای شما باشد و دین (توحید و خدا پرستی) من هم برای من (تا روزی که به امر حق شما را از شرک برگردانم و به راه توحید خدا و خدا پرستی هدایت کنم). (6) | لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِىَ دِينِ ﴿٦﴾ |
108 الكوثر Al-Kawthar
به نام خداوند بخشنده مهربان ما تو را کوثر (یعنی عطای بسیار چون کثرت فرزند) بخشیدیم. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِنَّآ أَعْطَيْنَٰكَ ٱلْكَوْثَرَ ﴿١﴾ |
پس تو هم برای خدایت به نماز (و طاعت) و قربانی (و مناسک حج) بپرداز. (2) | فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنْحَرْ ﴿٢﴾ |
که محققا دشمن بدگوی تو (عاص بن وائل) مقطوع النسل است (و نسل تو تا قیامت به کثرت و برکت و عزت باقی است). (3) | إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ ٱلْأَبْتَرُ ﴿٣﴾ |
107 الماعون Al-Maa'un
به نام خداوند بخشنده مهربان آیا دیدی آن کس را که روز جزا را انکار میکرد؟ (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ أَرَءَيْتَ ٱلَّذِى يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ ﴿١﴾ |
این همان شخص (بی رحم) است که یتیم را (از در خود) به قهر میراند. (2) | فَذَٰلِكَ ٱلَّذِى يَدُعُّ ٱلْيَتِيمَ ﴿٢﴾ |
و (کسی را) بر اطعام فقیر ترغیب نمیکند. (3) | وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلْمِسْكِينِ ﴿٣﴾ |
پس وای بر آن نماز گزاران. (4) | فَوَيْلٌۭ لِّلْمُصَلِّينَ ﴿٤﴾ |
که دل از یاد خدا غافل دارند. (5) | ٱلَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿٥﴾ |
همانان که (اگر طاعتی کنند به) ریا و خود نمایی کنند. (6) | ٱلَّذِينَ هُمْ يُرَآءُونَ ﴿٦﴾ |
و زکات و احسان را (از فقیران و هر خیر کوچک را حتی قرض را هم از محتاجان) منع کنند. (7) | وَيَمْنَعُونَ ٱلْمَاعُونَ ﴿٧﴾ |
106 قريش Quraish
به نام خداوند بخشنده مهربان (خدا با اصحاب فیل چنین کرد) برای آنکه قریش (خداشناس شوند و) با هم انس و الفت گیرند. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ لِإِيلَٰفِ قُرَيْشٍ ﴿١﴾ |
الفتی که در سفرهای زمستان و تابستان آنان ثابت و بر قرار بماند. (2) | إِۦلَٰفِهِمْ رِحْلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَٱلصَّيْفِ ﴿٢﴾ |
پس (به شکرانه این دوستی) باید یگانه خدای این خانه (کعبه) را پرستند. (3) | فَلْيَعْبُدُوا۟ رَبَّ هَٰذَا ٱلْبَيْتِ ﴿٣﴾ |
همان خدایی که به آنها هنگام گرسنگی طعام داد و از ترس و خطراتشان ایمن ساخت. (4) | ٱلَّذِىٓ أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍۢ وَءَامَنَهُم مِّنْ خَوْفٍۭ ﴿٤﴾ |
105 الفيل Al-Fil
به نام خداوند بخشنده مهربان آیا ندیدی که خدای تو با اصحاب فیل (سپاه فیل سوار ابرهه) چه کرد؟ (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَٰبِ ٱلْفِيلِ ﴿١﴾ |
آیا کید و تدبیر آنها را (که برای خرابی کعبه اندیشیدند) تباه نکرد؟ (2) | أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِى تَضْلِيلٍۢ ﴿٢﴾ |
و بر هلاک آنها مرغانی گروه گروه فرستاد. (3) | وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ ﴿٣﴾ |
تا آن سپاه را به سنگهای سجّیل (دوزخی) سنگباران کردند. (4) | تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍۢ مِّن سِجِّيلٍۢ ﴿٤﴾ |
و تنشان را چون علفی زیر دندان حیوان خرد گردانید. (5) | فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍۢ مَّأْكُولٍۭ ﴿٥﴾ |
104 الهمزة Al-Humaza
به نام خداوند بخشنده مهربان وای بر هر عیبجوی هرزه زبان. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَيْلٌۭ لِّكُلِّ هُمَزَةٍۢ لُّمَزَةٍ ﴿١﴾ |
همان کسی که مالی جمع کرده و دایم به حساب و شمارهاش سر گرم است. (2) | ٱلَّذِى جَمَعَ مَالًۭا وَعَدَّدَهُۥ ﴿٢﴾ |
پندارد که مال و دارایی دنیایش عمر ابدش خواهد بخشید. (3) | يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُۥٓ أَخْلَدَهُۥ ﴿٣﴾ |
چنین نیست، بلکه محققا به آتش در هم شکننده دوزخ در افتد. (4) | كَلَّا ۖ لَيُنۢبَذَنَّ فِى ٱلْحُطَمَةِ ﴿٤﴾ |
آتشی که چگونه تصور سختی آن توانی کرد؟ (5) | وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا ٱلْحُطَمَةُ ﴿٥﴾ |
آن آتش را (خشم) خدا افروخته. (6) | نَارُ ٱللَّهِ ٱلْمُوقَدَةُ ﴿٦﴾ |
شراره آن بر دلها (ی نا پاک پر از حرص دنیای کافران) شعلهور است. (7) | ٱلَّتِى تَطَّلِعُ عَلَى ٱلْأَفْـِٔدَةِ ﴿٧﴾ |
آتشی که بر آنها از هر سو سخت احاطه کرده و راه گریزی ندارند. (8) | إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌۭ ﴿٨﴾ |
و مانند ستونهای بلند زبانه کشیده است. (9) | فِى عَمَدٍۢ مُّمَدَّدَةٍۭ ﴿٩﴾ |
103 العصر Al-Asr
به نام خداوند بخشنده مهربان قسم به عصر (نورانی رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم یا دوران ظهور ولی عصر علیه السّلام). (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَٱلْعَصْرِ ﴿١﴾ |
که انسان هم در خسارت و زیان است. (2) | إِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ لَفِى خُسْرٍ ﴿٢﴾ |
مگر آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند و به درستی و راستی و پایداری (در دین) یکدیگر را سفارش کردند. (3) | إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَتَوَاصَوْا۟ بِٱلْحَقِّ وَتَوَاصَوْا۟ بِٱلصَّبْرِ ﴿٣﴾ |
102 التكاثر At-Takaathur
به نام خداوند بخشنده مهربان شما مردم را افتخار به بسیاری اموال و فرزند و عشیره سخت (از یاد خدا و مرگ) غافل داشته است. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ أَلْهَىٰكُمُ ٱلتَّكَاثُرُ ﴿١﴾ |
تا آنجا که به ملاقات (اهل) قبور رفتید (و به جای آنکه عبرت گیرید آنجا هم به قبرهای مردگان خود بر هم مفاخرت کردید). (2) | حَتَّىٰ زُرْتُمُ ٱلْمَقَابِرَ ﴿٢﴾ |
نه چنین است، به زودی خواهید دانست (که پس از مرگ به برزخ چه سختیها در پیش دارید). (3) | كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣﴾ |
باز هم چنین نیست، حقا خواهید دانست (که به قیامت با چه عذابها مواجهید). (4) | ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٤﴾ |
نه چنین است، حقا اگر به طور یقین میدانستید (چه حادثه بزرگی در پیش دارید هرگز به بازی دنیا از عالم آخرت غافل نمیشدید). (5) | كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ ٱلْيَقِينِ ﴿٥﴾ |
البته (پس از مرگ) دوزخ را مشاهده خواهید کرد. (6) | لَتَرَوُنَّ ٱلْجَحِيمَ ﴿٦﴾ |
و سپس به چشم یقین آن دوزخ را میبینید. (7) | ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ ٱلْيَقِينِ ﴿٧﴾ |
آن گاه در آن روز از نعمتها شما را باز میپرسند. (8) | ثُمَّ لَتُسْـَٔلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ ٱلنَّعِيمِ ﴿٨﴾ |
101 القارعة Al-Qaari'a
به نام خداوند بخشنده مهربان قارعه. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلْقَارِعَةُ ﴿١﴾ |
قارعه چیست؟ (همان روز وحشت و اضطراب مرگ و قیامت است که دلهای خلایق را از ترس در هم کوبد). (2) | مَا ٱلْقَارِعَةُ ﴿٢﴾ |
و چگونه حالت آن روز هولناک را تصور توانی کرد؟ (3) | وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا ٱلْقَارِعَةُ ﴿٣﴾ |
در آن روز سخت، مردم مانند ملخ هر سو پراکنده شوند. (4) | يَوْمَ يَكُونُ ٱلنَّاسُ كَٱلْفَرَاشِ ٱلْمَبْثُوثِ ﴿٤﴾ |
و کوهها همچون پشم زده شده متلاشی گردد. (5) | وَتَكُونُ ٱلْجِبَالُ كَٱلْعِهْنِ ٱلْمَنفُوشِ ﴿٥﴾ |
پس عمل هر کس را در میزان حق وزنی باشد، (6) | فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَٰزِينُهُۥ ﴿٦﴾ |
او در بهشت به آسایش و زندگانی خوش خواهد بود. (7) | فَهُوَ فِى عِيشَةٍۢ رَّاضِيَةٍۢ ﴿٧﴾ |
و عمل هر کس بی قدر و سبک وزن باشد، (8) | وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَٰزِينُهُۥ ﴿٨﴾ |
جایگاهش در قعر هاویه (جهنم) است. (9) | فَأُمُّهُۥ هَاوِيَةٌۭ ﴿٩﴾ |
و چگونه سختی هاویه را تصور توانی کرد؟ (10) | وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا هِيَهْ ﴿۰١﴾ |
هاویه همان آتش سخت سوزنده و گدازنده است. (11) | نَارٌ حَامِيَةٌۢ ﴿١١﴾ |
100 العاديات Al-Aadiyaat
به نام خداوند بخشنده مهربان قسم به اسبانی که (سواران اسلام در جهاد با کفار تاختند تا جایی که) نفسشان به شماره افتاد. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَٱلْعَٰدِيَٰتِ ضَبْحًۭا ﴿١﴾ |
و در تاختن از سم خود بر سنگ آتش افروختند. (2) | فَٱلْمُورِيَٰتِ قَدْحًۭا ﴿٢﴾ |
و (بر دشمن شبیخون زدند تا) صبحگاه (آنها را) به غارت گرفتند. (3) | فَٱلْمُغِيرَٰتِ صُبْحًۭا ﴿٣﴾ |
و گرد و غبار از دیار کفار بر انگیختند. (4) | فَأَثَرْنَ بِهِۦ نَقْعًۭا ﴿٤﴾ |
و سپاه دشمن را همه در میان گرفتند. (5) | فَوَسَطْنَ بِهِۦ جَمْعًا ﴿٥﴾ |
(قسم به اسبان این مجاهدان دین خدا) که انسان نسبت به پروردگارش کافر نعمت و ناسپاس است. (6) | إِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودٌۭ ﴿٦﴾ |
و (خدا و یا) خود او بر این ناسپاسی محققا گواه است. (7) | وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌۭ ﴿٧﴾ |
و هم او بر حب مال دنیا سخت فریفته و بخیل است. (8) | وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿٨﴾ |
آیا آدمی نمیداند که روزی آنچه (از مردگان) در دل قبرهاست همه بیرون ریخته میشود؟ (9) | ۞ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِى ٱلْقُبُورِ ﴿٩﴾ |
و آنچه در دلها پنهان است همه را پدیدار سازند؟ (10) | وَحُصِّلَ مَا فِى ٱلصُّدُورِ ﴿۰١﴾ |
محققا آن روز پروردگارشان (نیک و بد کردار) آنها کاملا آگاه است. (11) | إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍۢ لَّخَبِيرٌۢ ﴿١١﴾ |
99 الزلزلة Az-Zalzala
به نام خداوند بخشنده مهربان هنگامی که زمین به سختترین زلزله خود به لرزه در آید. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا زُلْزِلَتِ ٱلْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿١﴾ |
و بارهای سنگین اسرار درون خویش (که گنجها و معادن و اموات و غیره است) همه را از دل خاک بیرون افکند. (2) | وَأَخْرَجَتِ ٱلْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿٢﴾ |
و (آن روز) آدمی (از فرط حیرت و اضطراب) گوید: زمین را چه پیش آمده؟ (3) | وَقَالَ ٱلْإِنسَٰنُ مَا لَهَا ﴿٣﴾ |
آن هنگام زمین مردم را به حوادث خویش آگاه میسازد. (4) | يَوْمَئِذٍۢ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿٤﴾ |
که خدا به او چنین الهام کند (تا به سخن آید و خلق را به اخبارش آگه نماید). (5) | بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا ﴿٥﴾ |
درآن روز قیامت مردم از قبرها پراکنده بیرون آیند تا (پاداش نیک و بد) اعمال آنها را (در حساب و میزان حق) به آنان بنمایند. (6) | يَوْمَئِذٍۢ يَصْدُرُ ٱلنَّاسُ أَشْتَاتًۭا لِّيُرَوْا۟ أَعْمَٰلَهُمْ ﴿٦﴾ |
پس هر کس به قدر ذرهای کار نیک کرده باشد (پاداش) آن را خواهد دید. (7) | فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًۭا يَرَهُۥ ﴿٧﴾ |
و هر کس به قدر ذرهای کار زشتی مرتکب شده آن هم به کیفرش خواهد رسید. (8) | وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍۢ شَرًّۭا يَرَهُۥ ﴿٨﴾ |
98 البينة Al-Bayyina
به نام خداوند بخشنده مهربان کافران اهل کتاب و مشرکان (از کفر و عصیان) منفک نبودند (و به راه صواب هدایت نمییافتند) تا آنکه برهان و حجت حق بر آنها بیاید. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ لَمْ يَكُنِ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِنْ أَهْلِ ٱلْكِتَٰبِ وَٱلْمُشْرِكِينَ مُنفَكِّينَ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ ٱلْبَيِّنَةُ ﴿١﴾ |
رسولی از جانب خدا (چون محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) که کتب آسمانی پاک و منزه (از خطا و تحریف) را بر آنها تلاوت کند. (2) | رَسُولٌۭ مِّنَ ٱللَّهِ يَتْلُوا۟ صُحُفًۭا مُّطَهَّرَةًۭ ﴿٢﴾ |
که در آن کتب نامههای حقیقت و راستی (و نگهبان سنّت عدل الهی) مسطور است. (3) | فِيهَا كُتُبٌۭ قَيِّمَةٌۭ ﴿٣﴾ |
و اهل کتاب (در حق این رسول گرامی) راه تفرقه و خلاف نپیمودند مگر پس از آنکه آنها را حجت کامل (در کتب آسمانی بر حقانیت رسول) آمد (و دانسته بر انکار او لجاج و عناد ورزیدند). (4) | وَمَا تَفَرَّقَ ٱلَّذِينَ أُوتُوا۟ ٱلْكِتَٰبَ إِلَّا مِنۢ بَعْدِ مَا جَآءَتْهُمُ ٱلْبَيِّنَةُ ﴿٤﴾ |
در صورتی که (در کتب آسمانی) امر نشده بودند مگر بر اینکه خدا را به اخلاص کامل در دین (اسلام) پرستش کنند و از غیر دین حق روی بگردانند و نماز به پا دارند و زکات (به فقیران) بدهند. این است دین درست. (5) | وَمَآ أُمِرُوٓا۟ إِلَّا لِيَعْبُدُوا۟ ٱللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ حُنَفَآءَ وَيُقِيمُوا۟ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤْتُوا۟ ٱلزَّكَوٰةَ ۚ وَذَٰلِكَ دِينُ ٱلْقَيِّمَةِ ﴿٥﴾ |
محقّقا آنان که از اهل کتاب کافر شدند (و عیسی و عزیر و رهبانان و احبار را به مقام ربوبیت خواندند) آنها با مشرکان همه در آتش دوزخند و در آن همیشه معذبند، آنها به حقیقت بدترین خلقند. (6) | إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِنْ أَهْلِ ٱلْكِتَٰبِ وَٱلْمُشْرِكِينَ فِى نَارِ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَآ ۚ أُو۟لَٰٓئِكَ هُمْ شَرُّ ٱلْبَرِيَّةِ ﴿٦﴾ |
آنان که ایمان آوردند و نیکوکار شدند آنها به حقیقت بهترین اهل عالمند. (7) | إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أُو۟لَٰٓئِكَ هُمْ خَيْرُ ٱلْبَرِيَّةِ ﴿٧﴾ |
پاداش آنها نزد خدایشان باغهای بهشت عدن است که نهرها زیر درختانش جاری است و در آن بهشت ابد جاودان متنعّمند، خدا از آنها خشنود و آنها هم از خدا خشنودند. این بهشت مخصوص کسی است که از خدا ترسد (و به طاعت او پردازد). (8) | جَزَآؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّٰتُ عَدْنٍۢ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدًۭا ۖ رَّضِىَ ٱللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا۟ عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِىَ رَبَّهُۥ |
Subscribe to:
Posts (Atom)
Followers
Blog Archive
-
▼
2009
(114)
-
▼
January
(114)
- 15 الحجر Al-Hijr
- 16 النحل An-Nahl
- 17 الإسراء Al-Israa
- 18 الكهف Al-Kahf
- 19 مريم Maryam
- 20 طه Taa-Haa
- 21 الأنبياء Al-Anbiyaa
- 22 الحج Al-Hajj
- 23 المؤمنون Al-Muminoon
- 24 النور An-Noor
- 25 الفرقان Al-Furqaan
- 26 الشعراء Ash-Shu'araa
- 27 النمل An-Naml
- 28 القصص Al-Qasas
- 29 العنكبوت Al-Ankaboot
- 30 الروم Ar-Room
- 31 لقمان Luqman
- 32 السجدة As-Sajda
- 33 الأحزاب Al-Ahzaab
- 34 سبإ Saba
- 35 فاطر Faatir
- 36 يس Yaseen
- 37 الصافات As-Saaffaat
- 38 ص Saad
- 39 الزمر Az-Zumar
- 40 غافر Al-Ghaafir
- 41 فصلت Fussilat
- 42 الشورى Ash-Shura
- 43 الزخرف Az-Zukhruf
- 44 الدخان Ad-Dukhaan
- 45 الجاثية Al-Jaathiya
- 46 الأحقاف Al-Ahqaf
- 47 محمد Muhammad
- 48 الفتح Al-Fath
- 49 الحجرات Al-Hujuraat
- 50 ق Qaaf
- 51 الذاريات Adh-Dhaariyat
- 52 الطور At-Tur
- 53 النجم An-Najm
- 54 القمر Al-Qamar
- 55 الرحمن Ar-Rahmaan
- 56 الواقعة Al-Waaqia
- 57 الحديد Al-Hadid
- 58 المجادلة Al-Mujaadila
- 59 الحشر Al-Hashr
- 60 الممتحنة Al-Mumtahana
- 61 الصف As-Saff
- 62 الجمعة Al-Jumu'a
- 63 المنافقون Al-Munaafiqoon
- 64 التغابن At-Taghaabun
- 65 الطلاق At-Talaaq
- 66 التحريم At-Tahrim
- 67 الملك Al-Mulk
- 68 القلم Al-Qalam
- 69 الحاقة Al-Haaqqa
- 70 المعارج Al-Ma'aarij
- 71 نوح Nooh
- 72 الجن Al-Jinn
- 73 المزمل Al-Muzzammil
- 74 المدثر Al-Muddaththir
- 75 القيامة Al-Qiyaama
- 76 الانسان Al-Insaan
- 77 المرسلات Al-Mursalaat
- 78 النبإ An-Naba
- 79 النازعات An-Naazi'aat
- 80 عبس Abasa
- 81 التكوير At-Takwir
- 82 الإنفطار Al-Infitaar
- 83 المطففين Al-Mutaffifin
- 84 الإنشقاق Al-Inshiqaaq
- 85 البروج Al-Burooj
- 86 الطارق At-Taariq
- 87 الأعلى Al-A'laa
- 88 الغاشية Al-Ghaashiya
- 89 الفجر Al-Fajr
- 90 البلد Al-Balad
- 91 الشمس Ash-Shams
- 92 الليل Al-Lail
- 93 الضحى Ad-Dhuhaa
- 94 الشرح Ash-Sharh
- 95 التين At-Tin
- 96 العلق Al-Alaq
- 97 القدر Al-Qadr
- 98 البينة Al-Bayyina
- 99 الزلزلة Az-Zalzala
- 100 العاديات Al-Aadiyaat
- 101 القارعة Al-Qaari'a
- 102 التكاثر At-Takaathur
- 103 العصر Al-Asr
- 104 الهمزة Al-Humaza
- 105 الفيل Al-Fil
- 106 قريش Quraish
- 107 الماعون Al-Maa'un
- 108 الكوثر Al-Kawthar
- 109 الكافرون Al-Kaafiroon
- 110 سورہ النصر An-Nasr
- 111 سورہ المسد Al-Masad
- 112 الإخلاص Al-Ikhlaas
- 113 الفلق Al-Falaq
- 114 الناس An-Naas
-
▼
January
(114)