به نام خداوند بخشنده مهربان قسم به ستاره چون فرود آید. (1) | بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَٱلنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ ﴿١﴾ |
که صاحب شما (محمّد مصطفی ص) هیچ گاه در ضلالت و گمراهی نبوده است. (2) | مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ ﴿٢﴾ |
و هرگز به هوای نفس سخن نمیگوید. (3) | وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلْهَوَىٰٓ ﴿٣﴾ |
سخن او هیچ غیر وحی خدا نیست. (4) | إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْىٌۭ يُوحَىٰ ﴿٤﴾ |
او را (جبرئیل) همان (فرشته) بسیار توانا (به وحی خدا) علم آموخته است. (5) | عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلْقُوَىٰ ﴿٥﴾ |
همان ملک مقتدری که به خلقت کامل (و صورت ملکوتی بر رسول) جلوه کرد. (6) | ذُو مِرَّةٍۢ فَٱسْتَوَىٰ ﴿٦﴾ |
و آن رسول در افق اعلا (ی کمال و مشرق انسانیت) بود. (7) | وَهُوَ بِٱلْأُفُقِ ٱلْأَعْلَىٰ ﴿٧﴾ |
آن گاه نزدیک آمد و بر او (به وحی حق) نازل گردید. (8) | ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ ﴿٨﴾ |
(بدان نزدیکی که) با او به قدر دو کمان یا نزدیکتر از آن شد. (9) | فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ ﴿٩﴾ |
پس (خدا) به بنده خود وحی فرمود آنچه که هیچ کس درک آن نتواند کرد. (10) | فَأَوْحَىٰٓ إِلَىٰ عَبْدِهِۦ مَآ أَوْحَىٰ ﴿۰١﴾ |
آنچه (در غیب عالم) دید دلش هم به حقیقت یافت و کذب و خیال نپنداشت. (11) | مَا كَذَبَ ٱلْفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ ﴿١١﴾ |
آیا (شما کافران) با رسول بر آنچه (در شب معراج) به چشم مشاهده کرد ستیزه میکنید؟ (12) | أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ ﴿٢١﴾ |
و یکبار دیگر هم او را (یعنی جبرئیل را) رسول مشاهده کرد. (13) | وَلَقَدْ رَءَاهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ ﴿٣١﴾ |
در نزد (مقام) سدرة المنتهی (که آن درختی است در سمت راست عرش که منتهای سیر عقلی فرشتگان و ارواح مؤمنان تا آنجاست و بر مقام بالاتر آگاه نیستند). (14) | عِندَ سِدْرَةِ ٱلْمُنتَهَىٰ ﴿٤١﴾ |
بهشتی که مسکن متقیان است در همان جایگاه سدره است. (15) | عِندَهَا جَنَّةُ ٱلْمَأْوَىٰٓ ﴿٥١﴾ |
چون سدره را میپوشاند (از نور عظمت حق) آنچه که احدی از آن آگه نیست. (16) | إِذْ يَغْشَى ٱلسِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ ﴿٦١﴾ |
چشم (محمّد ص از حقایق آن عالم) آنچه را باید بنگرد بی هیچ کم و بیش مشاهده کرد. (17) | مَا زَاغَ ٱلْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ ﴿٧١﴾ |
آنجا از بزرگتر آیات حیرتانگیز پروردگارش را به حقیقت دید. (18) | لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلْكُبْرَىٰٓ ﴿٨١﴾ |
آیا دو بت بزرگ لات و عزّای خود را دیدید (که بی اثر است). (19) | أَفَرَءَيْتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلْعُزَّىٰ ﴿٩١﴾ |
و منات سومین بت دیگرتان را دانستید (که جمادی بینفع و ضرر است). (20) | وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلْأُخْرَىٰٓ ﴿۰٢﴾ |
آیا شما را فرزند پسر و خدا را دختر است؟ (21) | أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلْأُنثَىٰ ﴿١٢﴾ |
اگر چنین بودی باز هم تقسیمی ناروا و نادرست بودی. (22) | تِلْكَ إِذًۭا قِسْمَةٌۭ ضِيزَىٰٓ ﴿٢٢﴾ |
این بتها جز نامهایی که شما و پدرانتان بر آنها نهادهاید چیز دیگری نیست و خدا هیچ دلیلی بر (معبودیت) آنها نازل نفرموده؛ مشرکان چیزی غیر گمان باطل و هوای نفس فاسد خود را پیروی نمیکنند با آنکه از جانب خدایشان هدایت بر آنها آمد. (23) | إِنْ هِىَ إِلَّآ أَسْمَآءٌۭ سَمَّيْتُمُوهَآ أَنتُمْ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَٰنٍ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهْوَى ٱلْأَنفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلْهُدَىٰٓ ﴿٣٢﴾ |
آیا برای آدمی هر چه آرزو کند حاصل میشود؟ (24) | أَمْ لِلْإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ ﴿٤٢﴾ |
در صورتی که (انسان مالک هیچ نیست و) دنیا و آخرت همه ملک خداست. (25) | فَلِلَّهِ ٱلْءَاخِرَةُ وَٱلْأُولَىٰ ﴿٥٢﴾ |
و بسیار ملک در آسمانها هست که شفاعتشان سودمند نیست جز به امر خدا و بر آن کس که خدا بخواهد و از او خشنود باشد. (26) | ۞ وَكَم مِّن مَّلَكٍۢ فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغْنِى شَفَٰعَتُهُمْ شَيْـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعْدِ أَن يَأْذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرْضَىٰٓ ﴿٦٢﴾ |
آنان که به آخرت ایمان ندارند فرشتگان را نام دختران خدا نهادند. (27) | إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِٱلْءَاخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلْمَلَٰٓئِكَةَ تَسْمِيَةَ ٱلْأُنثَىٰ ﴿٧٢﴾ |
و حال آنکه هیچ علم به آن ندارند و جز در پی گمان و پندار نمیروند و ظنّ و گمان هم در فهم حق و حقیقت هیچ سودی ندارد. (28) | وَمَا لَهُم بِهِۦ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ ۖ وَإِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغْنِى مِنَ ٱلْحَقِّ شَيْـًۭٔا ﴿٨٢﴾ |
پس از هر کسی که از یاد ما (و قرآن ما) رو گردانید و جز زندگانی دنیای فانی را نخواست به کلی اعراض کن. (29) | فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا ٱلْحَيَوٰةَ ٱلدُّنْيَا ﴿٩٢﴾ |
منتهای علم و فهم این مردم تا همین حد است، خدا به حال آن که از راه حق گمراه شد و آن که هدایت یافت کاملا آگاه است. (30) | ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ ٱلْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ ٱهْتَدَىٰ ﴿۰٣﴾ |
و آنچه در آسمانها و زمین است همه ملک خداست (و حکم اعمال خلق با اوست) تا بدکاران را به کیفر رساند و نیکوکاران را پاداش نیکوتر عطا کند. (31) | وَلِلَّهِ مَا فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِى ٱلْأَرْضِ لِيَجْزِىَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔوا۟ بِمَا عَمِلُوا۟ وَيَجْزِىَ ٱلَّذِينَ أَحْسَنُوا۟ بِٱلْحُسْنَى ﴿١٣﴾ |
آنان که از گناهان بزرگ و اعمال زشت دوری کنند مگر آنکه کمی (یعنی گناه صغیرهای یا تخیّل و وسوسهای به غلبه طبیعت و عادت) از آنها سر زند، که مغفرت پروردگارت بسیار وسیع است، او به حال شما آگاهتر است آن گاه که شما را از خاک زمین آفرید و هنگامی که در رحم مادرها جنین بودید، پس خودستایی مکنید، او به حال هر که متّقی (و در خور ستایش) است از شما داناتر است. (32) | ٱلَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلْإِثْمِ وَٱلْفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلْمَغْفِرَةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌۭ فِى بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمْ ۖ فَلَا تُزَكُّوٓا۟ أَنفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ ﴿٢٣﴾ |
(ای رسول) دیدی آن کس را که روی (از جنگ احد) بگردانید؟ (33) | أَفَرَءَيْتَ ٱلَّذِى تَوَلَّىٰ ﴿٣٣﴾ |
و اندک صدقهای داد سپس به کلّی قطع احسان کرد؟ (مفسّرین گفتند: آیات مربوط به عثمان است که شتری با بار به عبد اللّه سعد داد که در محشر بار گناه عثمان را به دوش گیرد). (34) | وَأَعْطَىٰ قَلِيلًۭا وَأَكْدَىٰٓ ﴿٤٣﴾ |
آیا علم غیب نزد اوست و او (به احوال آن جهان) بیناست (که میداند رفیقش میتواند بار گناه او را به دوش گیرد). (35) | أَعِندَهُۥ عِلْمُ ٱلْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ ﴿٥٣﴾ |
یا که آگه نشد به آنچه (راجع به مجازات) در تورات موسی عمران است؟ (36) | أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِى صُحُفِ مُوسَىٰ ﴿٦٣﴾ |
و هم در صحف ابراهیم خلیل وفادار؟ (37) | وَإِبْرَٰهِيمَ ٱلَّذِى وَفَّىٰٓ ﴿٧٣﴾ |
که هیچ کس بار گناه دیگری را (در قیامت) به دوش نخواهد گرفت. (38) | أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌۭ وِزْرَ أُخْرَىٰ ﴿٨٣﴾ |
و (نمیداند) اینکه برای آدمی جز آنچه به سعی و عمل خود انجام داده (ثواب و جزایی) نخواهد بود؟ (39) | وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ ﴿٩٣﴾ |
و اینکه البته پاداش سعی و عمل او را (در دنیا و برزخ) به وی بنمایند. (40) | وَأَنَّ سَعْيَهُۥ سَوْفَ يُرَىٰ ﴿۰٤﴾ |
سپس (در آخرت) پاداش کامل آن را به او بدهند. (41) | ثُمَّ يُجْزَىٰهُ ٱلْجَزَآءَ ٱلْأَوْفَىٰ ﴿١٤﴾ |
و اینکه کار خلق عالم به سوی خدا منتهی میشود. (42) | وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلْمُنتَهَىٰ ﴿٢٤﴾ |
و هم اوست که (بندگان را) شاد و خندان سازد و غمین و گریان گرداند. (43) | وَأَنَّهُۥ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَىٰ ﴿٣٤﴾ |
و هم اوست که بمیراند و باز زنده فرماید. (44) | وَأَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا ﴿٤٤﴾ |
و اوست که خلق را (برای انس با هم) جفت نر و ماده آفریده است. (45) | وَأَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوْجَيْنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلْأُنثَىٰ ﴿٥٤﴾ |
از نطفهای آفریده که (از مردان به رحم زنان) میریزد. (46) | مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ ﴿٦٤﴾ |
و هم بر اوست که ایجاد نشأه آخرت کند. (47) | وَأَنَّ عَلَيْهِ ٱلنَّشْأَةَ ٱلْأُخْرَىٰ ﴿٧٤﴾ |
و هم اوست که (بندگان را) بینیاز کند و سرمایه (هر سعادت) بخشد. (48) | وَأَنَّهُۥ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ ﴿٨٤﴾ |
و هم اوست آفریننده ستاره شعری (پس آفریننده را پرستید نه ستاره را). (49) | وَأَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعْرَىٰ ﴿٩٤﴾ |
و هم اوست که نخستین قوم عاد را هلاک ساخت. (50) | وَأَنَّهُۥٓ أَهْلَكَ عَادًا ٱلْأُولَىٰ ﴿۰٥﴾ |
و قوم ثمود را، و هیچ باقی نگذاشت. (51) | وَثَمُودَا۟ فَمَآ أَبْقَىٰ ﴿١٥﴾ |
و پیش از اینان قوم نوح را که ظالم و سرکشتر بودند هلاک گردانید. (52) | وَقَوْمَ نُوحٍۢ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا۟ هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ ﴿٢٥﴾ |
و شهرهای قوم لوط را واژگون ساخت. (53) | وَٱلْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ ﴿٣٥﴾ |
تا آنکه بر آنها عذابی بسیار سخت احاطه کرد. (54) | فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ ﴿٤٥﴾ |
پس (ای بشر) به کدام یک از نعمتهای پروردگارت جدل و انکار میکنی؟ (55) | فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ ﴿٥٥﴾ |
این رسول هم مانند رسولان پیشین ترساننده خلق (از قهر خدا) است. (56) | هَٰذَا نَذِيرٌۭ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلْأُولَىٰٓ ﴿٦٥﴾ |
روز قیامت بسیار نزدیک شده است. (57) | أَزِفَتِ ٱلْءَازِفَةُ ﴿٧٥﴾ |
هیچ کس غیر خدا آن روز را آشکار نتواند ساخت. (58) | لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ ﴿٨٥﴾ |
آیا از این سخن تعجب میکنید، (59) | أَفَمِنْ هَٰذَا ٱلْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ ﴿٩٥﴾ |
و (به فسوس و مسخره بر آن) میخندید و (به روزگار سخت خود) نمیگریید، (60) | وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ ﴿۰٦﴾ |
و شما سخت غافلید (از این خواب غفلت برخیزید و). (61) | وَأَنتُمْ سَٰمِدُونَ ﴿١٦﴾ |
بعد از این به سجده و عبادت خدا پردازید. (62) | فَٱسْجُدُوا۟ لِلَّهِ وَٱعْبُدُوا۟ ۩ ﴿٢٦﴾ |
About Me
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Followers
Blog Archive
-
▼
2009
(114)
-
▼
January
(114)
- 15 الحجر Al-Hijr
- 16 النحل An-Nahl
- 17 الإسراء Al-Israa
- 18 الكهف Al-Kahf
- 19 مريم Maryam
- 20 طه Taa-Haa
- 21 الأنبياء Al-Anbiyaa
- 22 الحج Al-Hajj
- 23 المؤمنون Al-Muminoon
- 24 النور An-Noor
- 25 الفرقان Al-Furqaan
- 26 الشعراء Ash-Shu'araa
- 27 النمل An-Naml
- 28 القصص Al-Qasas
- 29 العنكبوت Al-Ankaboot
- 30 الروم Ar-Room
- 31 لقمان Luqman
- 32 السجدة As-Sajda
- 33 الأحزاب Al-Ahzaab
- 34 سبإ Saba
- 35 فاطر Faatir
- 36 يس Yaseen
- 37 الصافات As-Saaffaat
- 38 ص Saad
- 39 الزمر Az-Zumar
- 40 غافر Al-Ghaafir
- 41 فصلت Fussilat
- 42 الشورى Ash-Shura
- 43 الزخرف Az-Zukhruf
- 44 الدخان Ad-Dukhaan
- 45 الجاثية Al-Jaathiya
- 46 الأحقاف Al-Ahqaf
- 47 محمد Muhammad
- 48 الفتح Al-Fath
- 49 الحجرات Al-Hujuraat
- 50 ق Qaaf
- 51 الذاريات Adh-Dhaariyat
- 52 الطور At-Tur
- 53 النجم An-Najm
- 54 القمر Al-Qamar
- 55 الرحمن Ar-Rahmaan
- 56 الواقعة Al-Waaqia
- 57 الحديد Al-Hadid
- 58 المجادلة Al-Mujaadila
- 59 الحشر Al-Hashr
- 60 الممتحنة Al-Mumtahana
- 61 الصف As-Saff
- 62 الجمعة Al-Jumu'a
- 63 المنافقون Al-Munaafiqoon
- 64 التغابن At-Taghaabun
- 65 الطلاق At-Talaaq
- 66 التحريم At-Tahrim
- 67 الملك Al-Mulk
- 68 القلم Al-Qalam
- 69 الحاقة Al-Haaqqa
- 70 المعارج Al-Ma'aarij
- 71 نوح Nooh
- 72 الجن Al-Jinn
- 73 المزمل Al-Muzzammil
- 74 المدثر Al-Muddaththir
- 75 القيامة Al-Qiyaama
- 76 الانسان Al-Insaan
- 77 المرسلات Al-Mursalaat
- 78 النبإ An-Naba
- 79 النازعات An-Naazi'aat
- 80 عبس Abasa
- 81 التكوير At-Takwir
- 82 الإنفطار Al-Infitaar
- 83 المطففين Al-Mutaffifin
- 84 الإنشقاق Al-Inshiqaaq
- 85 البروج Al-Burooj
- 86 الطارق At-Taariq
- 87 الأعلى Al-A'laa
- 88 الغاشية Al-Ghaashiya
- 89 الفجر Al-Fajr
- 90 البلد Al-Balad
- 91 الشمس Ash-Shams
- 92 الليل Al-Lail
- 93 الضحى Ad-Dhuhaa
- 94 الشرح Ash-Sharh
- 95 التين At-Tin
- 96 العلق Al-Alaq
- 97 القدر Al-Qadr
- 98 البينة Al-Bayyina
- 99 الزلزلة Az-Zalzala
- 100 العاديات Al-Aadiyaat
- 101 القارعة Al-Qaari'a
- 102 التكاثر At-Takaathur
- 103 العصر Al-Asr
- 104 الهمزة Al-Humaza
- 105 الفيل Al-Fil
- 106 قريش Quraish
- 107 الماعون Al-Maa'un
- 108 الكوثر Al-Kawthar
- 109 الكافرون Al-Kaafiroon
- 110 سورہ النصر An-Nasr
- 111 سورہ المسد Al-Masad
- 112 الإخلاص Al-Ikhlaas
- 113 الفلق Al-Falaq
- 114 الناس An-Naas
-
▼
January
(114)
No comments:
Post a Comment