82 الإنفطار Al-Infitaar

به نام خداوند بخشنده مهربان هنگامی که آسمان شکافته شود. (1)	بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ  إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتْ ﴿١﴾
و هنگامی که ستارگان آسمان فرو ریزند. (2)	وَإِذَا ٱلْكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتْ ﴿٢﴾
و هنگامی که آب دریاها روان گردد (تا به هم پیوسته همه یک دریا شود). (3)	وَإِذَا ٱلْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿٣﴾
و هنگامی که قبرها زیر و رو شود (و خلایق از آنها بر انگیخته شوند). (4)	وَإِذَا ٱلْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿٤﴾
آن هنگام است که هر شخصی به هر چه مقدّم و مؤخّر انجام داده همه را بداند (شاید مراد از مقدم عملی است که پیش از رفتن از دنیا برای آخرت به جای آورده، و مؤخر آن اعمالی که پس از مرگ به او می‌رسد مانند باقیات صالحات و اعمال خیری که وصیت کرده و وقف و صدقات جاری و فرزند صالح یا کتاب علمی و سنّت حسنه). (5)	عَلِمَتْ نَفْسٌۭ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿٥﴾
ای انسان، چه باعث شد که به خدای کریم بزرگوار خود مغرور گشتی (و نافرمانی او کردی). (6)	يَٰٓأَيُّهَا ٱلْإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلْكَرِيمِ ﴿٦﴾
آن خدایی که تو را به وجود آورد و به صورتی تمام و کامل بیاراست و به اعتدال (اندام و تناسب قوا) برگزید. (7)	ٱلَّذِى خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ ﴿٧﴾
و حال آنکه به هر صورتی که خواستی (جز این صورت زیبا هم) خلق توانستی کرد. (8)	فِىٓ أَىِّ صُورَةٍۢ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ ﴿٨﴾
چنین نیست (که شما کافران پنداشتید که معاد و قیامتی نیست) بلکه شما (از جهل) روز جزا را تکذیب می‌کنید. (9)	كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ ﴿٩﴾
البته نگهبانها بر (مراقبت احوال) شما مأمورند. (10)	وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَٰفِظِينَ ﴿۰١﴾
که آنها نویسندگان (اعمال شما و فرشته) مقرب خدایند. (11)	كِرَامًۭا كَٰتِبِينَ ﴿١١﴾
شما هر چه کنید همه را می‌دانند. (12)	يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿٢١﴾
همانا نیکو کاران عالم در بهشت پر نعمت متنعّمند. (13)	إِنَّ ٱلْأَبْرَارَ لَفِى نَعِيمٍۢ ﴿٣١﴾
و بدکاران در آتش دوزخ معذبند. (14)	وَإِنَّ ٱلْفُجَّارَ لَفِى جَحِيمٍۢ ﴿٤١﴾
روز جزا به آن دوزخ در افتند. (15)	يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ ٱلدِّينِ ﴿٥١﴾
و هیچ از آن آتش دور نتوانند بود. (16)	وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَآئِبِينَ ﴿٦١﴾
و تو چگونه به روز با عظمت جزا (ای بشر امروز کاملا) آگاه توانی شد؟ (17)	وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا يَوْمُ ٱلدِّينِ ﴿٧١﴾
باز هم عظمت آن روز جزا را چگونه توانی دانست؟ (18)	ثُمَّ مَآ أَدْرَىٰكَ مَا يَوْمُ ٱلدِّينِ ﴿٨١﴾
آن روز هیچ کس برای کسی قادر بر هیچ کار نیست و تنها حکم و فرمان در آن روز با خدای یکتاست. (19)	يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌۭ لِّنَفْسٍۢ شَيْـًۭٔا ۖ وَٱلْأَمْرُ يَوْمَئِذٍۢ لِّلَّهِ ﴿٩١﴾