92 الليل Al-Lail

به نام خداوند بخشنده مهربان قسم به شب تار هنگامی که (جهان را در پرده سیاه) بپوشاند. (1)	بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ  وَٱلَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ ﴿١﴾
و قسم به روز هنگامی که روشن و فروزان گردد. (2)	وَٱلنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ ﴿٢﴾
و قسم به مخلوقات عالم که خدا همه را جفت نر و ماده بیافرید. (3)	وَمَا خَلَقَ ٱلذَّكَرَ وَٱلْأُنثَىٰٓ ﴿٣﴾
(قسم به این آیات الهی) که سعی و کوشش شما مردم بسیار مختلف است (برخی بر صلاح و برخی بر فساد می‌کوشید). (4)	إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ ﴿٤﴾
اما هر کس عطا و احسان کرد و خدا ترس و پرهیزکار شد. (5)	فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَٱتَّقَىٰ ﴿٥﴾
و به نیکویی (یعنی به نعیم آخرت با هر خیر و سعادت که در قرآن بیان شده) تصدیق کرد. (6)	وَصَدَّقَ بِٱلْحُسْنَىٰ ﴿٦﴾
ما هم البته کار او را (در دو عالم) سهل و آسان می‌گردانیم. (7)	فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلْيُسْرَىٰ ﴿٧﴾
اما هر کس بخل ورزید و خود را (از لطف خدا) بی نیاز دانست. (8)	وَأَمَّا مَنۢ بَخِلَ وَٱسْتَغْنَىٰ ﴿٨﴾
و نیکویی را تکذیب کرد. (9)	وَكَذَّبَ بِٱلْحُسْنَىٰ ﴿٩﴾
پس به زودی کار او را (در دو عالم) دشوار می‌کنیم. (10)	فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلْعُسْرَىٰ ﴿۰١﴾
و گاه عذاب و هلاکت داراییش وی را هیچ نجات نتواند داد. (11)	وَمَا يُغْنِى عَنْهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓ ﴿١١﴾
و البته بر ماست که (خلق را) هدایت کنیم. (12)	إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ ﴿٢١﴾
و ملک دنیا و آخرت از ماست (به هر که بخواهیم و صلاح دانیم می‌بخشیم). (13)	وَإِنَّ لَنَا لَلْءَاخِرَةَ وَٱلْأُولَىٰ ﴿٣١﴾
من شما را از آتش شعله‌ور دوزخ ترسانیدم و آگاه ساختم. (14)	فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًۭا تَلَظَّىٰ ﴿٤١﴾
که هیچ کس در آن آتش در نیفتد مگر شقی‌ترین خلق. (15)	لَا يَصْلَىٰهَآ إِلَّا ٱلْأَشْقَى ﴿٥١﴾
همان کس که (آیات و رسل حق را) تکذیب کرد و روی از آن بگردانید. (16)	ٱلَّذِى كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ﴿٦١﴾
و اهل تقوا را از آن آتش دور سازند. (17)	وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلْأَتْقَى ﴿٧١﴾
آن کس که مال خود را (به فقیران اسلام) به وجه زکات بدهد. (18)	ٱلَّذِى يُؤْتِى مَالَهُۥ يَتَزَكَّىٰ ﴿٨١﴾
و حال آنکه هیچ کس بر وی حق نعمت ندارد تا به پاداش آن بدهد. (19)	وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعْمَةٍۢ تُجْزَىٰٓ ﴿٩١﴾
(او احسان نکند) جز در طلب رضای خدای خود که برتر و بالاترین موجودات است. (20)	إِلَّا ٱبْتِغَآءَ وَجْهِ رَبِّهِ ٱلْأَعْلَىٰ ﴿۰٢﴾
و البته (در بهشت آخرت به آن نعمتهای ابدی) خشنود خواهد گردید. (21)	وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ ﴿١٢﴾